1 stycznia 1919 r. na baszcie Giedymina została wywieszona flaga Litwy. Po oddaniu salwy honorowej wojsko zaśpiewało hymn Litwy. Choć po sześciu dniach bolszewicy zajęli Wilno i zniszczyli flagę, to jednak to wydarzenie stało się symbolem dążenia do wolności.

Co roku 1 stycznia obchodzone jest Święto flagi. Na baszcie Giedymina odbywa się uroczysta zmiana flagi.

Pierwszą wzmiankę o fladze litewskiej znajdziemy w źródłach z końca XIV wieku. Niestety, nie znajdziemy tam opisu flagi. Lecz już w XV wieku źródła podają, że flaga Litwinów była czerwona z białym jeźdźcem (lt. Vytis).

Ta flaga istniała do końca XVIII wieku. Wtedy w Europie pojawiła się tendencja do tworzenia flag narodowych, które zazwyczaj były kolorowymi pasami. Litwa została włączona w Imperium Rosyjskie, więc nie miała okazji poważnie zastanowić się nad flagą.

Poważne dyskusje odnowiły się dopiero w 1917 roku. Podczas konferencji działaczy litewskich postanowiono wybrać kolory flagi z bazując na kolorach narodowych tkanin.

Dwa kolory – czerwony i zielony – dominowały w strojach narodowych. Archeolog Tadas Daugirdas, który chyba był najlepiej zaznajomiony z heraldyką, zaproponował ożywienie flagi poprzez dodanie żółtego koloru pomiędzy kolorem czerwonym i zielonym.

Podczas konferencji nie zapadła decyzja, do opracowania kolorów flagi została upoważniona specjalna komisja. 19 kwietnia 1918 roku Komisja zatwierdziła kolory flagi litewskiej: trzy poziome pasy w kolorach żółtym, zielonym i czerwonym.

Źródło:

http://www3.lrs.lt/seimu_istorija/w3_viewer.ViewDoc-p_int_tekst_id=10282&p_int_tv_id=135&p_org=0.htm

Zdjęcia: Vytis (Pogoń): pl.wikipedia.org, Trispalvė (flaga Litwy): en.wikipedia.org