Źródło:
http://www.šaltiniai.info/index/details/1396

3 kwietnia 1889 roku urodził się pisarz i dyplomata Ignas Šeinius. Pisał po litewsku i po szwedzku. Przedstawiciel modernizmu, entuzjasta estetyki modernizmu.

Znany nie tylko z powodu jego twórczości, wiele lat pełnił różne funkcje dyplomatyczne, był popularny w społeczeństwie.

Urodził się w rodzinie rolników w miejscowości Šeiniūnai na Litwie. Nazwa rodzinnej miejscowości posłużyła mu jako pseudonim.

Od 1908 roku uczestniczył w życiu literackim na łamach prasy (Šaltinėlis, Aušrinė, Viltis), pisał poezję. W 1915 roku wyjechał do Szwecji, do Sztokholmu, nauczył się języka szwedzkiego.

Dużo publikował w szwedzkiej prasie. Ożenił się ze Szwedką Gertrud Sydoff. W tym samym roku zaczął publikować po szwedzku swoją twórczość (prozę, poezję).

Najbardziej ceniony za wczesną twórczość (1910–1914): powieści „Vasaros vaišės”, „Bangos siaučia” (1914), „Mėnesiena” (1915). W literaturze litewskiej zaistniał przede wszystkim jako autor powieści „Kuprelis”.

Powieść została wydana dwa razy. Po raz pierwszy ukazała się w 1913 roku w Stanach Zjednoczonych. Na Litwie wtedy mało kto ją czytał. W 1932 roku powieść ukazała się po raz drugi, tym razem po zmianach autora, który wtedy był już doświadczonym pisarzem.

Można powiedzieć, że „Kuprelis” to pierwsza litewska powieść o miłości. Taka kompozycja jak w tej powieści dotąd była niespotykana w literaturze litewskiej. Czas akcji – teraźniejszość i przeszłość.

Powieści „Vasaros vaišės”, „Bangos siaučia“, „Mėnesiena” przyniosły mu sławę impresjonisty.

Po odzyskaniu niepodległości przez Litwę pracował w przedstawicielstwie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Litwy w Sztokholmie. Potem mieszkał w Danii i w Finlandii.

W 1930 roku wrócił na Litwę, zamieszkał w Kownie. Tu zajmuje się działalnością literacką, zostaje pierwszym przewodniczącym Związku pisarzy litewskich.

Od 1935 roku mieszka w Kłąjpedzie, gdzie aktywnie tworzy. Napisał m.in. powieści „Siegfried Immerselbe atsijaunina“ (1934), dramę „Diplomatai“ (1938), po szwedzku opowiadanie „Raudonasis tvanas“, powieść „Stebuklo belaukiant“, zostały one przetłumaczone na j. fiński i duński.

O swojej książce „Raudonasis tvanas“ (Czerwony potop) pisał, że minister informacji Finlandii oświadczył, że ta książka zastępuję całą armię w walce z komunizmem. Sam król Szwecji nie spał trzy noce, dopóki nie przeczytał tej książki.

Uzyskał obywatelstwo szwedzkie, po wojnie mieszkał z żoną w Szwecji. Był znanym pisarzem w Skandynawii, włączył się w walkę o niepodległość Litwy, uczestniczył w życiu emigrantó1) litewskich. Zmarł nagle 15 stycznia 1959 roku.