2 lutego 1907 roku urodził się klasyk literatury litewskiej, poeta, dramaturg, krytyk literacki, pisarz literatury dziecięcej (pseudonim Vytė Nemunėlis) Bernardas Brazdžionis.
To nie tylko pisarz, on stał się postacią historyczną symbolizującą niezłomność ducha litewskiej kultury w czasach niedoli.
Urodził się w północno-wschodniej Litwie. Jego rodzice w 1908 roku na krótko wyemigrowali do Stanów. Po powrocie w 1914 roku i mobilizacji ojca, zamieszkał z matką na środkowej Litwie.
Tu nauczył się czytać z modlitewnika, potem chodził do szkoły. Naukę kontynuował w gimnazjum w Birżach (lt. Biržai). Tu wciąż pamiętano byłych uczniów, którzy potem stali się znanymi pisarzami: Julius Janonis, Kazys Binkis.
W gimnazjum panowała żywa atmosfera literacka, więc Brazdžionis rozpoczął swoją twórczość. Od 1924 roku swoje wiersze publikował w prasie młodzieżowej.
W latach 1929-1934 Brazdžionis studiował literaturę litewską oraz pedagogikę na Uniwersytecie kowieńskim. Tu miał jeszcze większe możliwości do pracy twórczej.
Po ukończeniu studiów pracował w szkołach, wydawnictwach. Już w 1936 roku zbiór jego wierszy „Ženklai ir stebuklai“ (Znaki i cuda) zdobył nagrodę wydawnictwa „Sakalas“. W tym czasie pod pseudonimem pisał też dla dzieci.
Jako przedstawiciel neokatolickiego społeczeństwa i literatury, bardzo wcześnie zaistniał w literaturze okresu międzywojennego i powojennej. Jego liryka przepełniona tragizmu i wizji, motywy biblijne współgrają z modernizmem.
Pod koniec okresu międzywojennego Brazdžionis był jednym z najbardziej wpływowych poetów litewskich. W 1940 roku przyznano mu Nagrodę państwową literatury litewskiej.
W 1941 roku zbiór wierszy Šaukiu aš tautą (Wzywam naród) stał się symbolem do walki i klasyką literatury litewskiej.
W 1944 roku było wiadomo, że za swoją działalność może zostać zniszczony przez reżym sowiecki, wiec Brazdžionis wyjechał na Zachód. Najpierw mieszkał w Niemczech, gdzie włączył się w działalność litewską, potem przeniósł się do Stanów.
Jego twórczość pełniła również funkcję społeczną, broniąc na uchodźstwie tożsamości litewskiej i egzystencji całego narodu. Wiersze Brazdžionisa stały się klasyką literatury litewskiej.
Zmarł 11 lipca 2002 roku w USA.
Zostaw komentarz