Mierzeja Kurońska (lit. Kur̃šių nerija) – półwysep o długości 97 km oddzielający Zalew Kuroński od otwartego Morza Bałtyckiego.

Odległość w najszerszym miejscu między morzem i zalewem wynosi 4 km, w najwęższym – 400 m. Północna część Mierzei Kurońskiej (52 km) należy do Litwy, południowa do Obwodu Kaliningradzkiego. Park Narodowy Mierzei Kurońskiej w 2000 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Można tu spotkać 900 rodzajów roślin, 40 gatunków ssaków, około 300 gatunków ptaków. 70 % terytorium zajmują lasy, dominują sosnowe, a z nich 27 % stanowią górskie sosny. Dzięki takiej ilości lasów oddychamy na półwyspie nieskażonym powietrzem.

Neringa – miasto na półwyspie, tworzy je 5 miejscowości: Alksnytė, Nida, Preila, Pervalka, Juodkrantė. Warto odwiedzić te małe, urokliwe miejscowości.

Jest tu wiele wspaniałych rzeczy, które warto zobaczyć, np. Góra Czarownic w miejscowości Juodkrantė, wznosi się ona na wysokość 45 m.

Na górze znajduje się ekspozycja drewnianych rzeźb wykonanych przez litewskich twórców ludowych. W Nidzie, w domu gdzie latem wypoczywał pisarz Tomasz Mann, działa muzeum.

Amatorzy aktywnego wypoczynku też nie będą się nudzić. Jest tu mnóstwo ścieżek rowerowych, można uprawiać windsurfing, łowić ryby, żaglować, obserwować ptaki, spacerować po wydmach, popływać statkiem.

W Juodkrantė warto spróbować wędzonych ryb – specjału Mierzei Kurońskiej; leszcze, węgorze, makrele są wędzone zgodnie ze starą recepturą przekazywaną z pokolenia na pokolenie.

Źródło:

http://www.wilno.name/szlak-bursztynowy/mierzeja-kuronska.html