W 1869 roku urodził się działacz społeczny, pedagog, ksiądz, krytyk i klasyk literatury litewskiej Juozas Tumas-Vaižgantas.

Ze swojego otoczenia wyniósł zamiłowanie do języka i dziedzictwa narodowego, miłość do ludzi oraz optymizm. Na świadomość narodową miało wpływ czasopisma Aušra, klasyka literatury rosyjskiej zachęciła do własnej twórczości.

Po ukończeniu gimnazjum oraz seminarium duchowego przyjął świecenia kapłańskie. Mieszkał m.in. na Żmudzi, gdzie rozpoczął działalność patriotyczną. Mieszkał w wielu różnych miejscach, wszędzie aktywnie włączał się w działalność społeczną.

W czasach zakazu druku czcionką łacińską rozpowszechniał zakazaną prasę i książki, uczył w tajnych szkołach, zakładał szkoły litewskie. Redagował gazety Tėvynės sargas (1896–1902) bei Žinyčia (1900–1902), Vilniaus žinios (1907), Viltis (1907–1911), Lietuvos Aidas.  Współpracownicy gazet przeciwstawiali się rusyfikacji i polonizacji, dbali o oświatę.

W 1922-1929 r. na Uniwersytecie Litewskim wykładał historię literatury litewskiej. Był założycielem Związku litewskich pisarzy i dziennikarzy. Zmarł w 29 kwietnia 1933 roku w Kownie.

Pragiedruliai, Dėdės ir dėdienės, Nebylys – to najbardziej znane jego dzieła. Interesował go „duch narodu”, zagadnienia charakteru litewskiego.

W najlepszych swoich dziełach w interesujący sposób przedstawił życie społeczne społeczeństwa litewskiego w końcu XIX w. i na początku XX w.

Był przedstawicielem realizmu, choć w swoisty sposób łączył realizm z romantycznym traktowaniem różnych zjawisk. Jego twórczość to prawdziwa kopalnia językowa dla pisarzy i czytelników.

Źródła:

http://antologija.lt/author/juozas-tumas-vaizgantas

http://www.rasyk.lt/rasytojai/juozas-tumas-vaizgantas.html

https://vaizgantas.wordpress.com/

https://bat-smg.m.wikipedia.org/wiki/Abruozdielis:TumasVai%C5%BEgantasJ.jpg