Setna rocznica odzyskania niepodległości przez Litwę

16 lutego to setna rocznica odzyskania niepodległości przez Litwę. Takie święto zdarza się raz w życiu. Dla mnie osobiście to wzruszające wydarzenie.

Litwa już od zeszłego roku organizuje mnóstwo interesujących wydarzeń oraz inicjatyw, na przykład wybrano trzy najważniejsze idee dla Litwy na najbliższą przyszłość. Cały kraj się w to angażował.

16 lutego 1918 roku litewska Taryba (Litewska Rada Państwowa) ogłosiła przywrócenie niepodległego państwa litewskiego o ustroju demokratycznym ze stolicą w Wilnie. Podoba mi się dość nietypowy pomysł Signato, ale naprawdę warty uwagi. Każdy Litwin może zostać sygnatariuszem aktu niepodległości. Signato to czcionka stworzona wg oryginału aktu niepodległości. Ustalono kto ręcznie napisał akt (był to sygnatariusz aktu niepodległości Jurgis Šaulys), porównano inne pisma sygnatariusza i po wielu godzinach ciężkiej pracy specjalisty od kaligrafii stworzono czcionkę. Więc podpisując akt niepodległości robimy to jakby „ręką” sygnatariusza Šaulys`a.

Wiem, że wiele osób krytykuje swój kraj, emigruje bo źle im się żyje, narzeka na władzę itd. Zapominają chyba, że tylko dlatego, że Litwa jest wolnym krajem mogą bezkarnie narzekać na władzę. Moje pokolenie pamięta czasy, kiedy za takie coś zamykano w więzieniu. Osoby, które przeżyły zesłanie na Syberię oraz inne okropności reżymu sowieckiego, mówią, że teraz żyje im się o wiele lepiej, a ludziom poprzewracało się w głowach.

Niech ktoś mi wskaże idealny kraj a tam się przeprowadzę. Może zabrzmi to banalnie, ale pytam siebie i Was: co Ty możesz zrobić dla kraju? Po stuleciach walk, gdy pozbawiono nas, Litwinów, niepodległości, wolności słowa i sumienia a nawet prawa do mówienia, pisania i uczenia w ojczystym języku, przetrwaliśmy, choć nie byliśmy potęgą militarną.

Ja staram się przekazać innym to z czego jestem dumna. Mówię i piszę o moim kraju, o jego historii, tradycjach, kulturze, języku. Często myślimy stereotypami gdyż nie wiemy albo nie chcemy wiedzieć. Na swoim blogu piszę o rzeczach, które są moim zdaniem bardzo ważne, a większość z nich jest Polakom niedostępna ze względu na nieznajomość języka litewskiego. Zapraszam do poznawania mojego kraju i narodu, kultury i języka. Wy też dajcie się poznać