23 stycznia 1897 roku we wsi Vanagai urodziła się pisarka ziemi kłajpedzkiej, autorka powieści autobiograficznych Ieva Simonaitytė.

Uważana za najznakomitszą pisarkę przedstawiającą losy tego kraju, życie jego mieszkańców. Zmarła 27 sierpnia 1978 roku w Wilnie.

Życie i twórczość

Wychowywała się bez ojca. W dzieciństwie poważnie chorowała, miała problemy z chodzeniem. Nie chodziła do szkoły, pomagała w gospodarstwie. Czytać nauczyła ją matka. Po powrocie z Prus, gdzie się leczyła, podjęła współpracę w prasie w Małej Litwie (Prusy).

Pisać zaczęła pod wpływem wrażeń i przeżyć I wojny światowej. Ukończyła kursy maszynopisania i stenografii, pracowała w redakcjach kilku gazet, później jako tłumacz w Sejmiku.

Nieduże utwory publikowała w prasie, lecz do 1935 roku jej twórczość była praktycznie nie znana. W tym roku za nowelę „Aukštujų Šimonių likimas” została uhonorowana Państwową nagrodą literatury litewskiej.

Od 1936 roku poświęciła się wyłącznie pracy twórczej. Spod jej pióra wyszły takie dzieła jak „Pavasarių audroj“ 1938 r., „Vilius Karalius“ 1939 r., „Be tėvo“ 1941 r., „Pikčiurnienė“ 1953 r., trylogia autobiograficzna „O buvo taip“ 1960 r., „Ne ta pastogė“ 1962 r., „Nebaigta knyga“ 1965 r.

W swoich nowelach przedstawia swoistość ziemi kłajpedzkiej, dokumentuje życie, pracę, zwyczaje ludzi tego regionu.

W noweli „Aukštujų Šimonių likimas” łączy przeszłość i teraźniejszość. Opisuje historię rodziny szlacheckiej, jej transformację z szanowanych i honorowych ludzi na prostych, pozbawionych moralnych wartości chłopów.

Jako dokładny kronikarz skrupulatnie odnotowuje urodziny i zgony rodzinne. Widzimy zmiany jakie zaszły na przestrzeni dwustu lat.

Źródła:
http://antologija.lt/author/ieva-simonaityte

http://www.almalittera.lt/knyga/aukstuju-simoniu-likimas.html