Mikalojus Husovianas – piszący po łacinie poeta humanista, życiem i twórczością związany z Litwą. (Mikołaj Hussowski; łac. Nicolaus Hussovianus, brus. Мікалай „Мікола“ Гусоўскі; Hussoviensis, Hussovianus, Ussovius, Hussowski, Gusowski; około 1480 r. – po 1533 r.).
Był jednym z pierwszych poetów Wielkiego Księstwa Litewskiego, który w swoich wierszach opiewał wartości tradycji chrześcijańskiej oraz ideały wczesnego okresu renesansu.
Jego poemat Pieśń o żubrze pozwala przypuszczać, że poeta urodził się w Wielkim Księstwie Litewskim, gdyż nazywa Litwę swoją ojczyzną. Chciał opowiedzieć papieżowi o „kraju północnym“, który był mało znany. Dla Polaków stał się jednym z prekursorów polskiej poezji patriotycznej.
W 1524 napisał pieśń „Nauja ir nuostabi pergalė prieš turkus liepos mėnesį“ (Nova et miranda victoria de Turcis mense Iuli) o zwycięstwie hetmana wielkiego koronnego Mikołaja Firleja nad Tatarami.
Trzeci jego utwór „Giesmė apie Šv. Hiacinto gyvenimą ir darbus“ (De vita et gestis Divi Hyacinthi) ukazał się w 1525 roku.
Hussowski nawiązywał do wzorców klasycznych bardzo oszczędnie; unikał nadmiernego antykizowania i mitologizowania tematów rodzimych i religijnych, wprowadzał do poezji akcenty osobiste, świadczące m.in. o szczerym umiłowaniu stron ojczystych i uwrażliwieniu na piękno rodzimej przyrody.
Uważa się, że jest autorem 11 wierszy.
Ostatnie lata swojego życia spędził w Polsce, osiadł w Krakowie.
Źródła:
http://antologija.lt/author/mikalojus-husovianas
http://www.šaltiniai.info/index/details/849
http://staropolska.pl/renesans/wczesny_humanizm/Hussowski_biogram.html
Zostaw komentarz