10 lutego 1876 roku we wsi Santakai urodził się poeta, tłumacz, prawnik Pranas Vaičaitis. Żył tylko 25 lat, nie zdążył w pełni rozwinąć talentu literackiego.

W 1887 roku rozpoczął naukę w mariampolskim gimnazjum, które wówczas już nie było centrum odrodzenia i pielęgnowania ducha litewskiego. W gimnazjum panowała musztra,a nawet prześladowania. Vaičaitis wraz z innymi uczniami czytał zakazaną litewską prasę (w latach 1864-1904 obowiązywał zakaz druku czcionką łacińską), twórczość S. Daukantasa, A. Baranauskasa. W wieku 13 lat sam zaczął pisać wiersze.

Rodzice chcieli by został księdzem. Vaičaitis nie odważył się otwarcie przeciwstawić się ich woli, więc oznajmił rektorowi seminarium, że nie czuje powołania i tak uniknął nauki.

Jednak bardzo chciał się uczyć. W 1895 roku rozpoczął studia na wydziale prawa Uniwersytetu w Petersburgu. Został osądzony w głośniej sprawie Sietynas, gdyż znaleziono u niego ręcznie przepisane teksty A. Baranauskasa.

Trafił do więzienia, podupadł na zdrowiu, to przeszkodziło w ukończeniu studiów. W końcu udało się ukończyć wydział prawa i dostać pracę w Bibliotece Akademii Nauk w Petersburgu.

Jednak z powodu pogarszającego się zdrowia musiał wrócić do ojczyzny, gdzie zmarł 21 września 1901 roku w swojej rodzinnej miejscowości.

Jego wiersze balansują na pograniczu realizmu i romantyzmu. Kto wie, być może został drugim wieszczem narodowym po Maironisie.

Źródła:

http://www.maironiomuziejus.lt

http://mokslai.lt/referatai/kuno-kultura/pranas-vaicaitis.html