9 marca 1763 roku urodziła się poeta litewski i ksiądz katolicki Antanas Strazdas (Strazdelis). Jest autorem pierwszego opublikowanego zbioru wierszy litewskich.

W 1801 roku zrezygnował z posady wikariusza i został praktycznie niezależnym od władz kościelnych księdzem o misjonarskim sposobie życia.

W 1814 roku w Wilnie wydał zbiór poezji (11 wierszy, wśród nich 2 pieśni religijne) „Giesmės svietiškos ir šventos“.

Wiosną tego samego roku zrobił jeszcze jeden nietypowy dla osoby duchownej krok – wynajął gospodarstwo i zajął się uprawą ziemi.

Władze kościelne nie ułatwiały mu z tego powodu życia. W pismach odpowiadał na zarzuty, potrafił ironizować, zabłysnąć elokwencją, cytował Biblię po łacinie. Przygotował drugi zbiór wierszy, którego cenzura nie pozwoliła opublikować, pomimo usilnych starań autora. Zbiór niestety nie przetrwał do naszych dni.

Za swój niepokorny sposób bycia musiał przymusowo „odpokutować“ w klasztorze w Pożajściu w latach 1828-1829. Uciekł z tego swoistego więzienia, szukał schronienia w klasztorach, na plebaniach różnych parafii. Zmarł w 1833 roku.

Antanas Strazdas jako pierwszy wykorzystał folklor w poezji litewskiej. Wyprowadził poezję litewską ze sfery pieśni religijnych w szeroką przestrzeń światową.

W jego poezji wartości chrześcijańskie są ściśle powiązane ze światopoglądem narodu. Przekazał ideę swojej epoki – pojęcie naturalnej wolności człowieka, którą niszczy cywilizacja.

Przyroda w jego utworach to nie sielanka, lecz siły witalne. Idylla „Selianka aušra“ jest wyjątkowa dlatego, że jest to pierwszy litewski liryczny wiersz, który mówi o tu i teraz przeżywanym uczuciu: o wrażeniu jakie budzi wschodzące słońce.

Wiele jego wierszy są skomponowane jako pieśni, mają refreny.

Był to niepokorny ksiądz i poeta litewski. Jego nietuzinkową osobowość i życie próbowano odtworzyć w sztuce: w literaturze, teatrze, muzyce.

Źródła:

http://www.šaltiniai.info/index/details/1086

www.xn--altiniai-4wb.info