Kolej Warszawsko-Petersburska miała łącznie 1 250 km długości. Budowa rozpoczęła się w 1851 r. ze środków rządu rosyjskiego. Kolej miała połączyć Petersburg, ówczesną stolicę Cesarstwa Rosyjskiego z Warszawą, która w czasach zaboru była centrum administracyjnym Królestwa Polskiego. W grudnia 1862 roku ukończono budowę całej trasy.

Na Litwie pierwszą linię kolejową oddano do publicznego użytku 10 maja 1861 roku. Była to część Kolei Warszawsko-Petersburskiej.

Pierwszy pociąg z Dyneburga do Wilna przyjechał we wrześniu 1860 roku. To niecodzienne wydarzenie zostało opisane w Księdze pamiątkowej gubernii wileńskiej. Podróż z Petersburga do Wilna trwała prawie 19 godzin, z Wilna do Kowna około 2 godziny 30 minut.

15 marca 1862 roku oddano do użytku linię kolejową z Petersburga do Wilna i z Wilna do miejscowości Virbalis.

Już w trakcie budowy kolei na Litwie powstały nowe miasteczka bądź rozbudowano już istniejące. Niektóre z nich, np. miasto Kaišiadorys (Koszedary) powstały praktycznie w pustym polu. Do dzisiaj to centrum administracyjny i duży węzeł kolejowy. Wybudowano około 20 dworców kolejowych.

Port kłajpedzki leżał wtedy w granicach administracyjnych Prus, więc Kolej Warszawsko-Petersburska omijała Kłajpedę. Prusy tam budowały swoją kolej. W 1872 roku oddano do użytku pierwszy odcinek kolejowy.

Przed pierwszą wojną światową w okręgu kłajpedzkim istniało 135 km państwowej linii kolejowej oraz 120 km prywatnej, wąskotorowej linii.

Źródło:

http://www.mokslasirtechnika.lt/jubiliejai/lietuvos-gelezinkeliui-150-met.html

http://kresy24.pl/23292/15-grudnia-1862/

pl.wikipedia.org