6 stycznia 1905 r. urodził się litewski poeta, prozaik i działacz polityczny Kazys Boruta.

Z powodu działalności politycznej zmuszony do emigracji. Współpracował na łamach antyfaszystowskiego pisma „Trečias frontas”.

W 1931 r. wrócił na Litwę, gdzie został skazany na 4 lata więzienia za nielegalną działalność polityczną. W 1935 r. dzięki staraniom Związku pisarzy Litwy objęty amnestią.

W 1941 roku zaczął pracę w Akademii Nauk. W czasach okupacji niemieckiej pracował w Instytucie literatury litewskiej.

W 1946 roku aresztowany za działalność antyrządową i zesłany na Syberię. Wrócił w 1949 roku. Zmuszony do publicznej pokuty za grzechy polityczne. Poświęcił się tłumaczeniom i twórczości.

Twórca o buntowniczej naturze, pisał wiersze i nowele, tworzył opisy podróży i utworzy humorystyczne. Znany dzięki ekspresywnej liryce o charakterze publicystycznym, także opowieści zawierającej wątki litewskich baśni i legend („Młyn Bałtaragisa“ 1945, wyd. pol. 1986).

Jego osobowość i perypetie młodości w ujmujący sposób przedstawione w książce autobiograficznej „Gyvenimas drauge su draugu” (Życie razem z przyjacielem). Książkę napisał w trakcie odbywania kary w sowieckim łagrze, w niej opowiada swojej córce o jej matce. Wydano ją dopiero w 1999 roku.

Po wycofaniu się z życia politycznego zmienił się charakter jego twórczości. Zgłębiał wartości uniwersalne, twórczość ludową.

Żył w trudnych czasach, oceniany niejednoznacznie. Zmarł 9 marca 1965 r. w Wilnie.

Źródła:

http://antologija.lt/author/kazys-boruta

http://www.šaltiniai.info/index/details/1213